ارزیابی ژنوتیپ‌های لوبیا چیتی به تنش خشکی بر اساس شاخص‌های تحمل به تنش

    به منظور شناسائی ژنوتیپ‌های متحمل به خشکی، آزمایشی در مزرعه ایستگاه ملی تحقیقات لوبیا خمین در سال 1386 اجرا شد. تعداد یک صد ژنوتیپ لوبیا چیتی به همراه سه شاهد در قالب طرح آگمنت در دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی کاشته شدند. آبیاری در شرایط مطلوب و تنش به ترتیب پس از 50 و 100 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A اعمال شد. در طول دوره رشد صفات زراعی، عملکرد و اجزاء عملکرد ژنوتیپ‌ها اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج به دست آمده، تنش خشکی به طور متوسط منجر به کاهش عملکرد به میزان 16/41 درصد شد. برای ارزیابی ژنوتیپ‌ها از نظر تحمل به خشکی شاخص‌های میانگین حسابی ( MP )، میانگین هندسی ( GMP )، تحمل به تنش ( STI )، حساسیت به تنش ( SSI ) و تحمل محاسبه شدند. با توجه به همبستگی شاخص‌ها با عملکرد در دو شرایط تنش و غیر تنش، دو شاخص STI و SSI به عنوان بهترین شاخص‌ها در شناسائی ژنوتیپ‌های متحمل انتخاب شدند. با استفاده از نمودار بای‌پلات و مقایسه مقادیر دو شاخص برتر STI و SSI برای هر ژنوتیپ و مشاهده وضعیت قرار گرفتن ژنوتیپ‌ها در بای‌پلات شش ژنوتیپ KS21181 ، KS21247 ، KS21212 ، KS21216 ، KS21189 و KS21191 که STI بالا و SSI پائین داشتند به عنوان ژنوتیپ‌های متحمل به خشکی شناسائی شدند.